English (en)
አማርኛ (am)Italiano (it)русский (ru)
العربية (ar)kikuyu / kikamba (ki)Kinyarwanda (rw)
Armãneaşce (av)Қазақ тілі (kk)slovenčina (sk)
български (bg)Kyrgyz (ky)slovenščina (sl)
Bosanski (bs)Lingala (ln)shona (sn)
cebuano (cb)lietuvių kalba (lt)shqip (sq)
Česky (cs)Dholuo (luo)srpski (sr)
dansk (da)Luhya (luy)Kiswahili (sw)
Deutsch (de)Latviešu (lv)தமிழ் (ta)
Dhanwar (dh)malagasy (mg)ትግርኛ (ti)
ελληνικά (el)македонски (mk)türkmen (tk)
English (en)myanma bhasa (my)tok pisin (tp)
esperanto (eo)Bokmål (nb)Türkçe (tr)
Español (es)नेपाली (ne)Татарлар (tt)
فارسى (fa)Nederlands (nl)Українська мова (uk)
suomi (fi)Chicheŵa (nya)اُردو (ur)
tagalog (fil)Runyankole (nyn)O‘zbek tili (uz)
Français (fr)Polski (pl)Venda (ve)
Hrvatski (hr)افغانستان (ps)简体中文 (zh)
Magyar (hu)Português (pt)
Bahasa Indonesia (id)limba română (ro)

رهنمودهايی به نقـل از کتاب مقدس جهت زندگی مسيحی

«اگر مرا دوست داريد ، احکام مرا نگاه داريد.» ( انجيل يوحنا باب ۱۴:جمله۱۵)

 

بزرگترين حکم

۱- خداوند ، خدای خود را به همه دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محـّبت نما.(متی باب ۲۲: جمله ۳۷)

 

دومين حکم

۲- همسايه خود را مثل خود محبـّت نما .(متی باب ۲۲: جمله ۳۹)

 

مسيح سرمشق ما

۳- زيرا که برای همين خوانده شده ايد، چونکه مسيح نيز عذاب کشيد و شما را نمونه گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نماييد.( اول پطرس ۲:۲۱)، و هر که صليب خود را بر ندارد و از عـقب من نيايد، نمی تواند شاگرد من گردد.( لوقا۱۴:۲۷)

 

۴- تا مسيح بواسطت ايمان در دلهای شما ساکن شود.( افسسيان ۳:۱۷)، کلام مسيح در شما به دولتمندی و به کمال حکمت ساکن بشود و يکديگر را تعـليم و نصيحت کـنيد به مزامير و تسبيحات و سرودهای روحانی و با فيض در دلهای خود خدا را بسراييد.( کولسيان۳:۱۶) ، همچنين بگذاريد نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نيکوی شما را ديده ، پدر شما را که در آسمان است تمجيد نمايند.
(متی ۵:۱۶) ، و کلام حيات را بر می افرازيد، بجهت فخر من در روز مسيح تا آنکه عـبث ندويده و عـبث زحمت نکشيده باشم.( فيليپيان ۲:۱۶)

 

 رهنمودهايی  جهت شاگردان

۵- بيدار شـويد، در ايمان استوار باشيد ومردان باشيد و زورآور شويد.( اول قرنتيان ۱۶:۱۳)، و جنگ نيکوی ايمان را بکن و بدست آور آن حيات جاودانی را که برای آن دعـوت شدی و اعتراف نيکو کردی در حضور گواهان بسيار .( اول تيموتـأ وس۶:۱۲) ، ليکن بدون ايمان تحصيل رضامندی او محال است ، زيرا هر که تقـرب به خدا جويد ، لازم است که ايمان آورد بر اينکه او هست و جويندگان خود را جزا می دهد .(عبرانيان ۱۱:۶) ، نمونه ای بگير از سخنان صحيح که از من شنيدی در ايمان و محبتی که در مسيح عيسی است . ( دوم تيموتأ وس ۱:۱۳) ، اما از شهوات جوانی بگريز و با آنانی که از قلب خا لص نام خداوند را می خوانند ، عدالت و ايمان و محبت و سلامتی را تعاقب نما .( دوم تيموتأ وس ۲:۲۲)

 

۶- بلکه مثل آن قدوس که شما را خوانده است ، خود شما نيز در هر سيـرت ، مقدس با شيد. زيرا مکتوب است :« مقدس باشيد زيرا که من قدوسم.» ( اول پطرس ۱:۱۵-۱۶) ،    ای غلامان ، آقايان بشری خود را چون مسيح با ترس و لرز با ساده دلی اطاعـت کنيد . نه بخدمت حضور مثل طالبان رضامندی  انسان ، بلکه چون غلامان مسيح که اراده خدا را از دل به عمل می آورند ، و به نيت خالص خداوند را بندگی می کنند  نه انسان را ، و می دانند هر کس که  عمل نيکو کند ، مکافات آن را از خدا وند خواهد يافت ، خواه غلام و خواه آزاد .(افسسيان ۶: ۵-۸)  ، که خود را در راه ما  فدا ساخت تا ما را از هر ناراستی برهاند و امتی برای خود طا هر سازد که ملک خاص او و غيور در اعمال نيکو  با شند .( تيطس ۲:۱۴) ، ليکن از نيکو کاری خسته نشويم زيرا که در موسم آن درو خواهيم کرد اگر مللول نشويم .( غلاطيان ۶:۹)

 

۷- و آن چه کنيد ، از دل کنيد به خاطر خداوند نه به خاطر انسان .( کولسيان۳:۲۳)

 

۸- خلاصه ای برادران ، هر چه راست باشد و هر چه مجيد و هر چه عادل و هر چه پاک و هر چه جميل و هر چه نيک نام است و هر فضيلت و هر مدحی که بوده باشد ، در آنها تفکر کنيد . (فيليپيان ۴:۸)

 

۹- پس مانند برگزيده گان مقدس و محبوب خدا احشای رحمت و مهربانی و تواضع و تحمل و حلم را بپوشيد ؛ و متحمل يکديگر شده ، همديگر را عفو کنيد هر گاه بر ديگری ادعايی داشته باشيد ؛ چنانکه مسيح شما را آمرزيد ، شما نيز چنين کنيد . و بر اين همه محبت را که کمر بند کمال است بپوشيد .( کولسيان ۳: ۱۲-۱۴) ،  اما بنده خدا نبايد نزاع کند ، بلکه با همه کس ملايم و راقب به تعليم و صابر در مشقت باشد . ( دوم تيموتأ وس ۲:۲۴) ، که مردان پيـر ، هشيار و با وقار و خرد انديش و در ايمان و محبت و صبر ، صحيح باشند . (تیطس۲:۲) ، و با يکديگر مهربان باشيد و رحيم و همديگر را عفو نماييد چنانکه خدا در مسيح شما را هم آمرزيده است .( افسسيان ۴:۳۲)

اعتدال شما بر جميع مردم معروف بشود . خداوند نزديک است .( فيليپيان ۴:۵) ، لهذا کمر دلهای خود را ببنديد و هشيار شده ، اميد کامل آن فيضی را که در مکاشفه عيسی مسيح به شما عطا خواهد شد ، بداريد .( اول پطرس ۱:۱۳) ،  هشيار و بيدار باشيد زيرا که دشمن شما ابليس ما نند شير غران گرد ش می کند و کسی را می طلبد تا ببلعد . ( اول پطرس ۵:۸)

 

۱۰-  پس همين فکر در شما باشد که در مسيح عيسی نيز بود .( فيليپيان ۲:۵) ، در خداوند دائما ً شاد باشيد . و باز می گويم شاد باشيد. ( فيليپيان ۴:۴) ، بنا براين مثل ديگران بخواب نرويد بلکه بيدار و هشيار باشيد . زيرا خوابيدگان در شب می خوابند و مستان در شب مست می شوند ليکن ما که از روز هستيم ، هشيار بوده ، جوشن ايمان و محبت و خود اميد نجات را بپوشيم . زيرا خدا ما را  تعيين نکرد برای غضب بلکه بجهت تحصیل نجات ، بوسيله خداوند ما عيسی مسيح ، که برای ما مرد تا خواه بيدار باشيم و خواه خوابيده ، همراه وی زيست کنيم .( اول تسالونيکيان ۵:۶-۱۰)

 

١١- و همشکل اين جهان مشويد بلکه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبديل دهيد تا شما دريافت کنيد که اراده نيکو پسنديده کامل خدا چيست .(روميان ١٢:٢) ، در آنچه  بالا است تفکر کنيد ، نه در آنچه بر زميـن است .(کولسيان ٣:٢) ، دنيا را و آنچه در دنياست دوست مداريد زيرا اگر کسی دنيا را دوست دارد ، محبت پدر در وی نيست .( اول يوحنا ٢:١٥)

 

١٢- پس خواه بخوريد ، خواه بنوشيد ، خواه هر چه کنيد ، همه را برای جلال خدا بکنيد .( اول قرنتيان ١٠: ٣١) ، اگر کسی هيکل خدا را خراب کند ، خدا او را هلاک سازد ، زيرا هيکل خدا مقدس است و شما آن هستيد .(اول قرنتيان ٣:١٧)

 

١٣- در اميد مسرور و در مصيبت صابر و در دعا مواظب باشيد .(روميان ١٢:١٢)

 

١٤- اما من به شما می گويم که دشمنان خود را محبت نماييد و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبيد و به آنانی که از شما نفرت کنند ، احسان کنيد و به هر که به شما فحش دهد و جفا رساند ، دعای  خير کـنيد.( متی ٥:٤٤) ، هيچ کس را به عوض بدی بدی مرسا نيد . پيش جميع مردم تدارک کارهای نيکو بينيد .( روميان١٢:١٧) ، زيرا هر گاه تقـصيرات مردم را بديشان بيامرزيد ، پدر آسمانی شما ، شما را نيز خواهد آمرزيد . اما اگر تقصيرهای مردم را نيامرزيد ، پدر شما هم  تقصيرهای شمارا نخواهد آمرزيد .( متی ٦:١٤-١٥) ،  آنگاه پطرس نزدآو آمده ، گفت :« خداوندا ، چند مرتبه برادرم به من خطا وزد، می بايد او را آمرزيد ؟ آيا تا هفت مرتبه ؟» عيسی بدو گفت:« تورا نمی گويم تا هفت مرتبه ، بلکه تا هفتادو هفت مرتبه ! از آنجهت ملکوت آسمان پادشاهی را ماند که با غلامان خود اراده محاسبه داشت . و چون شروع به حساب نمود ، شخصی را نزد او آوردند که ده هزار قنطار به او بدهکار بود . و چون چيزی نداشت که ادا  نمايد ، آقايش امر کرد که او را با زن و فرزندان و تمام مايملک او فروخته طلب را وصول کـنند . پس آن غلام رو به زمين نهاده او را پرستش نمود و گفت :" ای آقا مرا مهلت ده تا همه را به تو ادا کنم ." آنگاه آقای آن غلام بر وی ترحم نموده ، او را رها کرد و قرض او  را بخشيد . ليکن چون آن غلام بيرون رفت ، يکی از همقطاران خود را يافت که از او صد دينار طلب داشت . او را بگرفت و گلويش را فشرده ، گفت :"طلب مرا ادا کن !" پس آن همقطار بر پايهای او افتاده ، التماس نموده ، گفت :" مرا مهلت ده تا همه را به تو رد کنم ." اما او قبول نکرد بلکه رفته ، او را در زندان انداخت تا قرض را ادا کند  . چون همقطاران وی اين وقايع را ديدند ، بسيار غمگين شده ، رفتند و آنچه شده بود به آقای خود باز گفتند . آنگاه مولايش او را طلبيده ، گفت :" ای غلام شرير ، آيا تمام آن قرض را محض  خواهش تو به تو نبخشيدم ؟ پس آيا  تو را نيز لازم نبود که بر همقطار خود رحم کنی  چنا نکه من بر تو رحم کردم ؟" پس مولای او  در غضب شده ، او را به جلادان سپرد تا تمام قرض را بدهد . به همطنطور پدر آسمانی من نيز با شما عمل خواهد نمود ، اگر هر يکی از شما برادر خود را از دل نبخشد .» (متی ١٨:٢١-٣٥)

 

١٥- بارهای سنگين يکديگر را متحمل شويد و بدين نوع شريعت مسيح را به جا آريد. ( غلاطيان

٦:٢) ،  و هر يک  از شما  ملا حظه کارهای خود را نکند ، بلکه هر کدام کارهای ديگران را نيز .( فيليپيان ٢:٤) ، به شما حکمی تازه می دهم که يکديگر را محبت نماييد، چنانکه من شما را محبت نمودم تا شما نيز يکديگر را محبت نماييد . به همين همه خواهند فهميد که شاگرد من هستيد اگر محبت يکديگر را داشته باشيد . ( يوحنا ١٣:٣٤-٣٥) ، و در محبت رفتار نماييد ، چنا نکه مسيح هم ما را محبت نمود و خويشتن را برای ما به خدا هديه و قربانی برای عطر خوشبوی گذرانيد .(افسسيان ٥:٢)

 

١٦- جميع کارهای شما با محبت باشد .( اول قرنتيان ١٦:١٤) ، همچنين ای جوانان ، مطيع پيران باشيد بلکه همه با يکديگر فروتنی را بر خود ببنديد زيرا خدا با متکبران مقاومت می کند  و فروتنان را فيض می بخشد .( اول پطرس ٥:٥)

 

دعا و اعتراف

١٧- و قرض های ما را ببخش چنانچکه ما نيز قرض داران خود را می بخشيم. و ما را در آزمايش مياور ، بلکه از شرير ما را رهايی ده . زيرا ملکوت  و قوت و جلال تا ابدالاباد ازآن تو است ،آمين . زيراهر گاه تقصيرات مردم را بديشان بيامرزيد ، پدر آسمانی شما ، شما را نيز خواهد آمرزيد .( متی ٦:١٢-١٤) ،  اگر به گناهان خود اعتراف کنيد ، او امين و عادل است تا گناهان  ما را بيامرزد و ما را از هر ناراستی  پاک سازد. ( اول يوحنا ١:٩)

 

١٨- پس انديشه مکنيد و مگوييد چه بخوريم  يا چه بنوشيم يا چه بپوشيم . زيرا که در طلب جميع اين چيزها امت ها می باشند . اما پدر آسمانی شما می داند که  بدين همه چيز احتياج داريد. ليکن اول ملکوت خدا و عدالت  اورا بطلبيد که اين همه برای شمه مزيد خواهد شد . پس در انديشه  فردا مباشيد زيرا فردا انديشه خود را خواهد کرد . بدی امروز برای امروز کافی است .( متی ٦:٣١-٣٤) ، پس خود را حفظ کنيد مبادا دلها شما  از پر خوری و مستی و انديشه های  د نيوی ، سنگين گردد و آن روز ناگهان بر شما آيد  زيرا که مثل دامی بر جميع سکنه تمام روی زمين خواهد آمد . پس در هر وقت دعا کرده ، بيدار باشيد تا شايسته آن شويد که از جميع اين چيزهايی که به وقوع خواهد پيوست نجات يابيد و در حضور پسر انسان بايستيد .( لوقا ٢١:٣٤- ٣٦)

 

١٩- و هر قسم تلخی و غيظ و خشم و فرياد و بد گويی و خباثت را از خود دور کنيد .( افسسيان ٤:٣١) ، اما زنا و هر ناپاکی و طمع در ميان شما هرگز مذکور هم نشود ، چنانکه مقدسين را می-شايد . ( افسسيان ٥:٣) ، لهذا هر نوع کينه و هر مکر و ريا و حسد و هر قسم بدگويی را ترک کرده .( اول پطرس ٢:١) ، و اعمال جسم  آشکار است ، يعنی زنا و فسق و ناپاکی و فجور ، و بت پرستی  و جادو گری و دشمنی و نزاع و کينه و خشم و تعصب و شقاق و بدعتها ، و حسد و قتل و مستی و لهو و لعب  و امثال اينها که شما را  خبر می دهند چنانکه قبل از اين دادم ، که کنندگان چنين کارها  وارث ملکوت خدا  نمی شوند . ( غلاطيان ٥:١٩-٢١)

 

٢٠- و پيوسته بجهت هر چيز خدا و پدر را بنام خداوند ما عيسی مسيح شکر کنيد . ( افسسيان ٥:٢٠) ، در همه راههای خود او را بشناس ، و او طريقهايت را راست خواهد گردانيد .( امثال ٣:٦)

 

٢١- اما من به شما می گويم که دشمنان خود را محبت نماييد و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبيد و به آنانی که از شما نفرت کنند ، احسان کنيد  و به هر که بشما فحش دهد و جفا رساند ، دعای خير کنيد .(متی ٥:٤٤)

 

٢٢- نزد يکديگر به گناهان خود اعتراف کنيد و برای يکديگر دعا کنيد تا شفا يابيد ، زيرا دعای مرد عادل در عمل ، قوت بسيار دارد . ( يعقوب ٥:١٦)

 

٢٣- می بايد هميشه دعا کرد و کاهلی نورزيد .( لوقا ١٨:١) ،  ليکن تو چون عبادت کنی ، به حجره خود داخل شو و در را بسته ، پدر خود را که در نهان است عبادت نما ؛   و پدر نهان بين تو ، تو را  آشکارا جزا خواهد داد .  و چون عبادت کنی ، مانند امت ها تکرار باطل نکن زيرا ايشان گمان می برند که بسبب زياد گفتن مستجاب می شوند . پس مثل ايشان مباشيد  زيرا که پدر شما حاجات شما را می داند پيش از آنکه از او سوال کنيد . (متی ٦:٦- ٨)

 

٢٤- و ما را در آزمايش مياور ، بلکه از شرير ما را رهايی ده  .( متی ٦:١٣) ، بيدار باشيد و دعا کنيد تا در معرض آزمايش نيفتيد ! ( متی ٢٦:٤١)

 

فرمانبرداری و مطابقت

٢٥-  لهاذا هر منصب بشری را بخاطر خداوند اطاعت کنيد ، خواه پادشاه را که فوق همه است ، و خواه حکام را که رسولان وی هستند . ( اول پطرس ٢:١٣-١٤) ، خدا را می بايد بيشتر از انسان اطاعت نمود . ( اعمال ٥:٢٩)

 

٢٦- و خود را  در همه چيز نمونه اعمال نيکو بساز و در تعليم خود صفا و وقار و اخلاص را بکار بر ، و کلام صحيح  بی عيب را تا دشمن چونکه فرصت بد گفتن در حق ما نيابد ، خجل شود.

 

٢٧- ما تأديب می کند که بی دينی و شهوات دنيوی را ترک کرده، با خرد انديشی و عدالت و دينداری در اين جهان زيست کـنيم .

 

بخشيدن وتقسيم کردن

٢٨-  و چون ايشان غذا می خوردند ،عيسی نان را گرفته ، برکت داده و پاره کرده ، به شاگردان داد و گفت :« بگيريد و بخوريد ، اين است بدن من .» و پياله را گرفته ، شکر نمود و بديشان داده ،گفت :همه  شما از اين بنوشيد. ( متی ٢٦:٢٦- ٢٧) ، زيرا من از خداوند يافتم ، آنچه به شما نيز سپردم که عيسی خداوند در شبی که او را  تسليم کردند، نان را گرفت و شکر نموده پاره کرد و گفت : « بگيريد بخوريد . اين است بدن من که برای شما پاره می شود. اين را به يادگاری من به جا  آريد .» و همچنين پياله را نيز بعد از  شام و گفت:« اين پياله عهد جديد است در خون من . هر گاه اين را بنوشيد ، به يادگاری من بکنيد .» زيرا هر گاه اين نان را بخوريد و اين پياله را بنوشيد ، موت خداوند را ظاهر می نماييد تا هنگامی که بازآيد . ( اول قرنتيان ١١: ٢٣-٢٦) ، ودر تعليم رسولان و مشارکت ايشان و شکستن نان و دعاها  مواظب می نمودند. ( اعما ل ٢:٤٢) ، در روز اول هفته ، هـر يکی از شما بحسب نعمتی که يافته باشد ،نزد خود ذخيره کرده بگذارد تا در وقت آمدن من زحمت جمع کردن نباشد .( اول قرنتيان ١٦:٢)

 

٢٩- لهاذا آنچه خواهيد که مردم به شما کـنند، شما نيـز بديشان همچنان کنيد . ( متی ٧:١٢)

 

٣٠- و هـر که بر رخسار تو زند ، ديگری را نيز به سوی او برگردان و کسی که ردای تو را بگيرد ، قبا را نيز از او مضايقه مکن . هر که از تو سئوال کند بدو بده و هر که مال تو را گيرد از وی باز مخواه .( لوقا ٦: ٢٩-٣٠)

 

٣١- و پيشوا خوانده مشويد ، زيرا پيشوای شما يکی است يعنی مسيح . و هر که از شما بزرگتر باشد، خادم شما بود . و هر که خود را بلند کند ، پست گردد و هر که خود را فروتن سازد  سر افراز گردد.( متی ٢٣:١٠- ١٢)  ، پس چون نعمتهای مختلف داريم بحسب فيضی که به ما داده شد.( روميان ١٢:٦)

 

٣٢- پس اگر خوراک و پوشاک داريم ، به آنها قانع خواهيم بود .(اول تيموتأوس ٦:٨)

مشارکت در احتياجات مقدسين کـنيد در مهمانداری ساعی باشيد .( روميان ١٢:١٣) ،لکن از  نيکو کاری و خيرات غافل مشويد ، زيرا خدا به همين قربانی ها راضی است .(عبرانيان ١٣:١٦)، پرستش صاف و بی عيب نزد خدا و پدر اين است که يتيمان و بيوه زنان را در مصيبت ايشان تـفـقــّد کنند و خود را از آلايش د نيا  نگاه دارند .

 

٣٣- زنهار عدالت خود را پيش مردم به جا مياوريد تا شما را ببينند و الا نزد پدر خودکه  در آسمان است ، اجری نداريد . پس چون صدقه دهی ، پيش خود کـَرّّّّ ِنا منواز چنانکه رياکاران در کنايس و بازارها می کنند ، تا نزد مردم اکرام يابند . هر آينه به شما می گويم  اجر خود را يافته اند . بلکه تو چون صدقه دهی ، دست چپ تو از آنچه  دست راستت می کند مطلــّع نشود ، تا صدقه تو در نهان باشد و پدر نهان بين تو ، تو را آشکارا  اجر دهد . (متی ٦:١-٤)

 

٣٤- پس حقّ هر کس را به او ادا کنيد : باج را به مستحقّ باج و جزيه را به مستحق جزيه  و ترس را به مستحق ترس و عزّت را به مستحق عزّت . مديون احدی به چيزی مشويد جز به محبّت نمودن با يکديگر ، زيرا کسی که ديگری را محبّت نمايد شريعت را به جا آورده باشد .(روميان١٣:٧-٨)

 

٣٥- خوشی کنيد با خوشحالان و ماتم نماييد با ماتميان .(روميان ١٢:١٥)

 

 اجتناب از کشمکش

٣٦- بنابراين ، ای برادران من ، هر کس در شنيدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد .(يعقوب ١:١٩)

 

٣٧- با مدّعی خود مادامی که  با وی در راه هستی صلح کن ، مبادا مدّعی ، تو را به قاضی سپارد و قاضی ، تو را به  داروغه تسليم کند و در زندان افکنده شوی .( متی ٥:٢٥) ، بلکه الان شما را بلکلـّيه قصوری است که با يکد يگر مرافعه داريد . چرا بيشتر مظلوم نمی شويد  و چرا بيشتر مغبون نمی شويد ؟ (اول قرنتيان ٦:٧)

 

٣٨- ليکن من به شمامی گويم ، با شرير مقاومت مکنيد بلکه هر که بر رخساره راست تو طپانچه زند ، ديگری را نيز به سوی او برگردان ، و اگر کسی خواهد با تو دعوا کند و قبای  تو را بگيرد ، عبای خود را نيز بدو  واگذار .( متی ٥:٣٩-٤٠) ،  و بدی بعوض بدی و دشنام  بعوض دشنام مدهيد ،بلکه برعکس برکت بطلبيد زيرا که می دانيد برای اين خوانده  شده ايد تا وارث برکت شويد .( اول پطرس ٣:٩) ،  هيچ کس را به عوض بدی بدی مرسانيد . پيش جميع مردم  تدارک کارهای نيکو ببينيد . اگر ممکن است بقدر قوّه خود با جميع خلق به صلح بکوشيد .  ای محبوبان انتقام خود را مکشيد بلکه خشم را مهلت دهيد ، زيرا مکتوب است « خداوند می گويد که انتقام از آن من است من جزا خواهم داد.» پس « اگر دشمن تو گرسنه باشد ، او را سير کن و اگر تشنه است، سيرابش  نما زيرا  اگر چنين کنی اخگر های آتش بر سرش خواهی انباشت .» مغلوب بدی مشو بلکه  بدی را به نيکويی مغلوب ساز . (روميان ١٢:١٧- ٢١)

 

٣٩- « و اگر برادرت به تو گناه کرده باشد ، برو و او را ميان خود واو در خلوت الزام کن . هر گاه سخن تو را گوش گرفت ، برادر خودرا يافتی ؛ (متی ١٨:١٥) ، امـّا ای برادران ، اگر کسی به خطايی گرفتار شود  ، شما که روحانی هستيد چنين شخص را به روح تواضع اصلاح کنيد  . و خود را ملاحظه کن که مبادا در تجربه  افتی .( غلاطيان ٦:١)

٤٠- حکم مکنيد تا بر شما حکم نشود . زيرا بدان طريقی که حکم کـنيد بر شما نيز حکم خواهد شد و بدان پيمانه ای که پيماييد برای شما خواهند پيمود .(متی ٧:١-٢)

 

کلام 

٤١- در تمام عالم برويد و جميع خلايق را به انجيل موعظه کنيد .(مرقس ١٦:١٥) ،  که به کلام  موعظه کنی  و در فرصت و غير فرصت مواظب باشی و تنبيه و توبيخ و نصيحت نمايی با کمال تحمـّل و تعليم .( دوم تيموتأ وس ٤:٢)  ، لکن چه می گويد ؟ اينکه « کلام نزد تو و در دها نت  و در قلب تو است يعـنی  اين کلام ايمان که به آن وعظ می کنيم .» زيرا اگر به زبان خود عيسی خداوند را اعتراف کنی و در دل خود ايمان آوری که خدا او را از مردگان برخيزانيد ، نجات خواهی يافت . چونکه به دل ايمان آورده می شود برای عدالت وبه  زبان  اعتراف می شود  بجهت کتاب . ( روميان  ١٠:٨-١٠)

 

٤٢- گفتگوی شما هميشه با فيض باشد و اصلاح شده به نمک ، تا بدانيد هر کس را چگونه جواب بايد داد . (کولسيان ٤:٦)

 

٤٣- اما به شما می گويم که دشمنان خود را محبت نماييد و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبيد و به آنا نی  که از شما نفـرت کـنند ، احسان کنيد و به هر که به شما فحش دهد وجفا رساند ، دعای خير کنيد (متی ٥:٤٤) ، برکت بطلبيد بر آنانی که بر شما جفا کنند ؛ برکت بطلبيد و لعن مکنيد . (روميان١٢:١٤)

 

٤٤- به يکديگر دروغ مگوييد ، چونکه انسانيـّت کهنه را با اعما لش از خود بيرون کرده ايد .( کولسيان ٣:٩) ،  لهاذا دروغ را ترک کرده ، هر کس به همسايه خود راست  بگويد زيرا که ما اعضای يکديگريم .(افسسيان ٤:٢٥)

 

٤٥- و هيچ کس را بد نگويند و جنگجو نباشند بلکه ملايم و کمال حلم را با جميع مردم به جا آورند.(تيطس ٣:٢)

 

٤٦- ليکن من به شما می گويم ، هرگز قسم مخوريد .(متی ٥:٣٤) ،  لکن اوّل همه ای برادران من، قسم مخوريد نه به آسمان و نه به زمين و نه به هيچ سوگند ديگر ، بلکه بلی شما بلی باشد و نی شما نی ، مبادا در تحکـّم بيفتيد . ( يعقوب ٥:١٢)

 

رابطه صميمی در خانواده

٤٧- همديگر را در خدا ترسی اطاعت کنيد .(افسسيان ٥:٢١) ،، ای زنان ، شوهران خود را اطاعت نماييد ، چنانکه در خداوند می شايد . ای شوهران، زوجه های خود را محبـّت نماييد و با ايشان تلخی مکنيد . ای فرزندان ، والدين خود را در همه چيز اطاعت کنيد  زيرا که اين پسنديده است در خداوند . ای پدران ، فرزندان خود را خشمگين مسازيد  ، مبادا شکسته دل شوند .(کولسيان٣:١٨- ٢١) ، تا زنان جوان را خرد بياموزند که شوهر دوست و فرزند دوست باشند .(تيطس ٢:٤)

 

٤٨-  و ای پدران  ، فرزندان  خود را به خشم مياوريد بلکه ايشان را  به تأ ديـب و نصيحت خداوند تربيت نماييد  .(افسسيان ٦:٤)

 

٤٩- ای نوکران ،مطيع آقايان خود باشيد با کمال ترس ؛ و نه فقط صالحان و مهربانان را بلکه   کج خلقان را  نيز.( اول پطرس ٢:١٨) ، ای غلامان،آقايان بشری خود را چون مسيح با ترس و لرز با ساده دلی اطاعت کنيد . نه به خدمت حضور مثل طا لبان رضامندی انسان ، بلکه چون غلامان مسيح که اراده خدا را از دل به عمل می آورند ، و به نيـّت خا لص خداوند را بندگی می  -کنند نا انسان را .(افسسيان ٦:٥-٧)

 

٥٠- محبت برادرانه برقرار باشد . (عبـرانيان ١٣:١) ، بارهای سنگين يکديگر را متحمل شويد و بدين نوع شريعت مسيح را به جا آريد .(غلاطيان ٦:٢)